Rouw en verlies bij overlijden, maar ook als je mantelzorger bent.
Als een belangrijk persoon uit je leven plotseling wegvalt, is er verdriet, pijn, een gemis, gevoelens die je je leven lang blijft voelen. Door de intense verlieservaring moet je alle zeilen bijzetten om grip te houden op je leven, wat een enorme invloed heeft op zowel je fysieke, je mentale gesteldheid als je persoonlijkheid. Je voelt je niet meer de oude, je kan niet meer genieten en voelt je somber. Ondanks dat je best doet om positief te blijven, blijft er een donkere wolk boven je hangen…………die maar niet weggaat!
Mantelzorgers hebben ook te maken met rouw en verlies. Ze zijn vaak overbelast en ervaren daardoor veel stress en spanning. Door tijdgebrek komen ze niet meer toe aan ontspanning en rust. Ondanks het feit dat men dit waarschijnlijk graag doet, brengt het verlenen van zorg zowel fysieke, financiële, emotionele als ook sociale beperkingen met zich mee. Deze beperkingen kunnen de kwaliteit van leven van de mantelzorger beïnvloeden. Dit uit zich bijvoorbeeld in het feit dat mantelzorgers vaker last hebben van stress in tegenstelling tot niet-mantelzorgers. Mantelzorgers spelen een belangrijke rol in de huidige samenleving.
Soorten verlies die mantelzorgers kunnen ervaren:
- Verlies van een droom of toekomstbeeld: Verwachtingen over de toekomst kunnen niet meer werkelijkheid worden. Bijvoorbeeld als je kind een beperking heeft.
- Verlies van de relatie zoals die was: Bijvoorbeeld van partner naar zorgverlener bijvoorbeeld door de psychische problemen van je partner.
- Verlies van de kwaliteit van leven: Voor zowel de zorgvrager als de mantelzorger.
- Verlies van autonomie van de zorgvrager: Dit roept gevoelens op van boosheid, frustratie en verdriet.
- Verlies van een dierbare en levensinvulling: Na het overlijden komt het gemis en het verdriet, maar ook de rol van ‘zorgen voor’ valt plotseling weg. De mantelzorger verliest ook zijn levensinvulling.
- Verlies van niet-erkend verdriet: Het rouwproces kan complex zijn voor mantelzorgers omdat zij vaak een combinatie van verlies en zorgverantwoordelijkheid ervaren. Ze hebben soms geen tijd of ruimte voor hun eigen verdriet.
Deze gevoelens die hiermee gepaard gaan horen bij het verwerken van verlies, dit proces heeft tijd nodig en is voor iedereen anders. Maar soms vind je het moeilijk dit te verwerken, je verbaal of je emoties te uiten. Beeldende therapie biedt een handvat om wel uiting te geven aan je gevoelens, waardoor er ruimte ontstaat om anders tegen je situatie aan te kijken. Ook zal je meer zicht krijgen op hoe jij nu omgaat met de situatie en waar jouw persoonlijke behoeften liggen.
Middels creatieve materialen, maar ook gesprekken, gedichten, foto’s en dierbare herinneringen, verhalen en voorwerpen wordt samen met jou gezocht hoe je uiting kunt geven aan je boosheid of verdriet en waar je troost of steun uit kunt putten. Wat zijn uitwerking zal hebben op jou als persoon en je weer de regie kan krijgen op je leven en voor jou de zon weer kan gaan schijnen.
Rouwverwerkingscursus d.m.v. creatieve therapie:
In 12 bijeenkomsten leer je in kleine groepjes of individueel om dit verlies, ook als is dit al enige tijd geleden, een plaatsje te geven. Het beeldend werk kan je thuis tot steun zijn of weer aanleiding geven om met anderen over je dierbare te praten. De beeldende werkvormen worden op zo’n manier aangeboden dat iedereen deel kan nemen, je hoeft dus niet over creatieve vaardigheden te bezitten. In groepsverband is lotgenotencontact erg belangrijk, als snel hebben deelnemers het gevoel elkaar al goed te kennen. Een vertrouwde en veilige sfeer vind ik erg belangrijk, je bepaalt zelf wat je met anderen wilt delen. Deelnemers geven vaak aan dat deze bijeenkomsten minder zwaar zijn dan verwacht, dit heeft waarschijnlijk te maken met de afwisselende werkvormen.
Na aanmelding krijg je een individueel kennismakingsgesprek waarin we kijken of deze methode passend voor je is.
Ben je aanvullend verzekerd worden de bijeenkomsten waarschijnlijk geheel of gedeeltelijk vergoed.